Pirineos – paisaje

Merla que cantes a plena nit
Lees verder
La posta de sol de Roses és un dels patrimonis immaterials més importants que tenim, i creiem que és necessari posar-lo en valor.
16 jaar geleden kwam ik terecht in Canfranc, een gehucht in de noordelijke Pyreneeën, nabij de hoogste Spaanse toppen en ook nabij de Franse grens. Een gehucht was het (en is het nog steeds), maar wel met een enorm station-hotel dat zichtbaar betere tijden had gekend. Werkelijk vergane glorie in de stijl van het Amsterdamse Centraal Station of meer nog, van een van de bekende Parijse treinstations. Met Grand Hotel en groot spooremplacement. Mijn reisgenote en ik waren er met een boemeltje terechtgekomen vanuit Zaragoza, een dieseltreintje van maximaal twee wagons dat twee keer per dag de rit vanuit de hete woestijn, die het dal van de Ebro is, naar de verkoelende bergen ondernam.
De reis naar het zuiden over de Franse autowegen eindigde in de buurt van Biarritz in Frans Baskenland. Als je van plan bent naar Galicia te gaan, zou het logisch geweest zijn om direct door te rijden naar San Sebastián. Toch deden wij dit niet, omdat het aantrekkelijker leek om via een eeuwenoude pas de Pirineos over te trekken.
Spanje wordt gewoonlijk niet geassocieerd met zware aardbevingen en spectaculaire vulkaanuitbarstingen. Toch werd in de 15e eeuw het stadje Olot aan de voet van de Catalaanse Pyreneeën geheel verwoest door een aardbeving en nog maar 4000 jaar geleden waren de vele vulkanen in de streek nog actief.